Świątynia Pokoju Świdnica należy do najczęściej odwiedzanych atrakcji turystycznych Dolnego Śląska i jest jednym z najpiękniejszych kościołów szachulcowych w Europie. Świątynia w 2001 roku (wraz z kościołem w Jaworze) wpisana została na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Traktat westfalski, podpisany w 1648 roku, stanowił koniec wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Podpisując go, cesarz Ferdynand III wydal zgodę na budowę trzech kościołów pokoju (W Głogowie, Jaworze i Świdnicy). Budowa obłożona była jednak szeregiem warunków. Kościoły nie mogły być z kamienia, lecz wyłącznie z drewna, gliny i słomy. Nie mogły mieć dzwonnicy, zaś ich bryła nie mogła przypominać kościoła. Do budowy nie można było używać gwoździ, a sam budynek musiał być usytuowany poza murami miejskimi (oddalonymi na odległość strzału armatniego). Ostatni z warunków mówił o tym, ze kościół musiał powstać w rok, zaś koszty jego budowy w całości pokryte miały być przez radę miasta.
Oparta na planie krzyża Świątynia Pokoju, zaprojektowana została przez architekta Albrechta von Saebischa. Budowę ukończono po 10 miesiącach – 24 czerwca 1657 roku odprawiono tu pierwsze nabożeństwo. Powierzchnia świątyni to prawie 1090 m² , tym samym jest ona w stanie pomieścić 7500 osób. Począwszy od 1707 roku wydano zgodę na budowę wież kościelnych oraz dzwonnic. Świątynie w Jaworze i Świdnicy to największe szachulcowe budynki religijne w Europie.